Pieter Buss, media-expert en journalistiek ondernemer, oprichter van Busy with News, maakt verhalen, foto’s en video’s – schrijft op LinkedIn over zijn ademervaring bij Tamara:
Een na-ijlende rechterhersenhelft
Even heb ik getwijfeld of deze boodschap hier wel thuishoorde, op zo’n zakelijk netwerk. Maar aan deze post heeft denk ik iedereen wat. Een niet alleen maar in privésituaties, maar ook, en misschien wel juist, in je dagelijkse werk. Of het nou freelance is of vast, of je nou een commerciële functie of een sociale baan vervult. Waar ik het over heb: het effect van ademhaling. Ik heb het dit weekend mogen ervaren en start deze nieuwe week enorm ontspannen, met als grote voordeel: efficiënt en effectief werken. Dat wens ik jullie ook toe! Een succesvolle week begint immers op maandag.
Mijn ogen werden vrijdagavond geopend. Toen nam mijn vriendin me mee naar ademcoach Tamara Groen. De ontvangst met een dadeltaart en rozenblaadjes deed voor mij, als vrij nuchter iemand, wat zweverig aan. Maar ik stelde me er voor open, om het optimale resultaat uit deze avond te halen, wat het dan ook zou zijn (want dat was nog onduidelijk). De boodschap was dat we ons niet meer bewust zijn van het ademhalen, dit om allerlei redenen vaak ook verkeerd doen (hoog en kort in de borst bijvoorbeeld) en daardoor vermoeid raken of stress ervaren. Door ademhalingsoefeningen zou er zuurstof door lichaamsdelen stromen waar we het normaal niet voelen. Ook zou je de spanningsgebieden die de adem als het ware tegenwerken, voelen. Je kon verdriet gaan voelen, euforie, en alles daartussen. Hoe? Verbonden ademhalen, dat was het toverwoord. Ik had er nog nooit van gehoord, maar bottomline was dat je zonder pauzes en via je neus moest in-en uitademen. ,,Het wordt intensief werken, drie kwartier lang”, hield Tamara ons voor.
En intensief werd het, spiritueel ook, magisch, een beetje beangstigend. We vleiden ons met een handjevol andere deelnemers neer op bedjes met dekentjes. Op de achtergrond klonk rustgevende muziek. Al vrij snel waande ik me in een soort trance. Tintelingen in m’n gezicht en m’n handen. Dat werd meer en meer, totdat mijn handen daadwerkelijk verkrampten en het bijna leek of ik spontaan spastisch was geworden. Ik kon ze niet meer in de normale stand krijgen. Fijn was het geenszins. Hier zat dus de stress, de spanning in mijn lichaam. ,,Je bent perfectionistisch, he?”, zei Tamara terwijl ze haar loeihete handen op de mijne legde. Hoe wist ze dit? Ik ben zoals gezegd nuchter, maar het is wel heel toevallig dat ze mijn valkuil wist…Door iets minder ‘agressief’ te ademen verdween de kramp langzaam uit mijn handen. ,,Van die stress ben je nu in ieder geval af”, was haar boodschap.
Extreem relaxed -een beetje vergelijkbaar met een stoned gevoel- wandelden we met de fiets aan de hand naar huis. M’n ‘creatieve’ rechterhersenhelft ijlde nog een tijdje na…Ook vandaag voel ik nog de ‘naweeën’, de positieve invloed van een stief uur bewust ademhalen. Ik kan me goed concentreren,en voel me erg ontspannen.
Zo’n ademhalingsworkshop kan ik iedereen aanraden. Word bewust van jezelf, luister naar je lichaam. En vooral: kom uit die comfortzone! Zo leer je jezelf nog beter kennen, met alle voordelen (ook op zakelijk gebied) vandien! Bizar hoe zoiets simpels als ademhalen zo’n heftig effect kan hebben.
Pieter